Geen bericht is goed bericht of is het stilte voor de storm? We doen een belletje naar de makelaar in Italië en dan blijkt dat de vergunning om de bedrijfsruimte (de stallen) om te zetten in woonruimte toch enigszins op zich laten wachten. We hebben deze vergunning als ontbindende voorwaarde in het koopcontract laten opnemen. Nu is de eigenaar verantwoordelijk om dit voor elkaar te krijgen. En wat blijkt: in zijn beste Italiaans (hij is daar tenslotte geboren) is het toch nog niet gelukt. Waarschijnlijk zijn ze aan het stechelen over het aantal m2 dat om een vergunning vraagt. Een gedeelte van het huis is tenslotte al woonruimte. Elke m2 meer zal de kosten voor de leges doen stijgen.
We hadden het plan om eind oktober – als de notaris de overdracht van het huis uitvoert — een paar weekjes naar Italië te gaan. Met een caravannetje op ons eigen terrein staan: De zonsopgang, de mezzogiorno en het avondrood meemaken op je eigen land(goed). Tsja geen vergunning is geen overdracht.
Het voorstel van de makelaar, dat wij alvast het dak kunnen laten vervangen al is het nog niet ons bezit, slaan we beleefd af. Wij denken dat het dak nog wel een winter zonder ingrijpen op zijn plaats blijft liggen. Volgend voorjaar, als het huis ons eigendom is, willen we met de werkzaamheden starten.
Intussen heeft ons huis al wel onze eerste gasten, Henriëtte en Glenn, mogen ontvangen. De foto’s kunnen het bevestigen.
