en de natuur wordt wakker
Ja daar was Willem maar dan zonder z’n combinatietang. Want eerst moest zijn sloophamer gaten in de muur van 1 meter maken en het vloergedeelte van de stal definitief totallos hameren. In ruil daarvoor liggen er nu rijen met afvoerleiding (chiara, scuro en voor de vetput) die nog nergens heen gaan. Voor dat deel komt er komende week een cherubijn voor het buitenleidingwerk. Ook Bep kijkt hier naar uit, want deze man komt met haar grote liefde, de Kubota minigraver. Die kent ze nog van het afgelopen najaar. Dat wordt dus douchen vanavond en met zwart gestifte banden de week in.
Ook de natuur doet zijn best om weer vooruit te komen. Als echte grasmenner heeft Michel het de grond uit gekeken en elke dag wachten was er één teveel, maar nu komt het zaaigoed toch als echte sprieten de kop op steken. Vanochtend, heel vroeg, liepen er 2 herten door de achtertuin. Toen we ze attent maakten op het feit dat er niet inde moestuin gegrazen mag worden, keken ze laf en ongeïnteresseerd om en liepen door. Achter is er gras zat. Onze gevleugelde vrienden zijn ook weer terug uit Afrika. Bonte spechten teisteren onze bomen en het roofvogelbestand is uitgebreid met een valk, een torenvalk. Ja, het is handig zo’n vogel encyclopedie. Alhoewel die ook niet foutloos is . Al de hele dag zit er een vogel in onze loggia van balk naar balk te vliegen onder een luid getwieter. Hij maakt de katten helemaal hoteldebotel gek. Hoewel er sprake is van een grote gelijkenis met de pimpelmees betreft het hier – ons inziens – toch echt de zeiklijster.
Ook wij zelf kregen de smaak te pakken toen we op een zonnige dag naar Fabriano moesten voor wat inkopen. De helmen, jassen en motorlaarzen waren inmiddels teruggevonden dus de Kawa maar eens gestart. Hij had er aanvankelijk wat moeite mee, maar na een tijdje gleed hij over het asfalt en door de bochten en waren al z’n bougietjes weer schoon. Liefhebbers van dit vervoermiddel zullen het beamen: er niks zo mooi toeren als door dit landschap. Vandaag zijn we op verkenning geweest naar het meer van Fiastra, een plek waar je kunt zwemmen tussen de bergen van de Monte Sibillini, het was nog niet helemaal zwemweer of beter gezegd “helemaal nog niet”, want het regent hier afwisselend pijpenstelen en zonnestralen. Niettemin een prachtig meer op een wonderschone plek.
Volgende weken gaan we pieken als opdrachtgever dan hebben we zowel de Bevertjes binnen als de Cherubijntjes buiten en verwachten we ook nog de douches en wc’s uit Oostenrijk! Als dat maar goed komt.
