Fiets en Wandelbeurs 2013
Deze maand stond in het teken van de fiets- en wandelbeurs waar wij ons twee weekeinden mochten presenteren. Maar laten we bij het begin beginnen. Het komt bijna nooit voor, maar het begon met een communicatie foutje van onze kant. Lang vooruit hadden we de vliegtickets besproken. Lekker voordelig. Later in de tijd ontvingen we een uitnodiging voor het ‘einde arbeid’ feestje van Hetty, langtijdig vriendin en logeermoeder. Dat feest wouden en zouden we niet missen. Ryanair vliegt meestal rond het middag uur en er stond een huurauto voor ons klaar. Lekker makkelijk. Toen kwam de week van vertrek. We hadden inmiddels onze dierenverzorgers in huis, de boel aan kant en de tijd om in te checken. Op de tickets verschijnt een vertrektijd van 21.30 uur, grote schrik. Hiermee zouden we niet eens de afterparty van het feest halen.
Dat moest dus anders. Tikkie gestresst, nog één dag voor het feest proberen we nieuwe tickets te regelen. Het lukt nog, voor dezelfde dag te vliegen vanaf Rome naar Rotterdam met Transavia. Snel de laatste dingen in de koffer en vlug op de trein stappen. Er zijn hele snelle verbindingen naar Rome maar die hebben we net gemist. 4,5 uur al boemelend later zitten we wat verdwaasd in het vliegtuig om daar om 23.30 weer uit te stappen. Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom het Rotterdam-The Hague airport heet? Nou wij wel, de RET brengt je alleen naar Rotterdam, want niemand heeft er aan gedacht om een busverbindinkje naar Den Haag aan te leggen of die snelle Randstadrail via het vliegveld te laten lopen. Dat wordt een brief op poten aan de Sindaco van die stad achter de duinen, da´s logisch. Het werd dus werkelijk een latertje die nacht. Na goed te hebben uitgeslapen werd de inspanning ruimschoots vergoed door een geweldig feest met oude bekenden, wat vooraf ging door het heerlijke eten met leuk gezelschap bij Soeboer. Ja, we konden er weer hélèmaal tegen. Dat moest ook wel, want er stond nog een (reeds betaalde) auto op ons te wachten in Charlerois onder Brussel. Jullie hadden al gehoord dat de Fyra van Den Haag naar Brussel niet meer rijdt. Wij weten dat het ook best met de boemel kan, mits je de hele dag de tijd hebt.
De beurs in Amsterdam was onze eerste optreden. We hebben veel gesprekken gevoerd en kregen vaak leuke reacties en hele concrete vragen “ik zoek een leuke camping in de Marche”. Nou die heeft u dan gevonden. En ook hele preciese: “ik fiets van Dubrovnik naar Thessaloniki en dan moet je door Albanie, hoe zijn de fietspadden daar?” Meneer ik heb echt geen idee. En natuurlijk de standaard: “Le Marche, waar ligt dat precies?” Aan het eind heb je het gevoel dat je al die 20.000 bezoekers ook feitelijk zelf hebt gesproken en verlang je naar een biertje op de bank.
Na deze beurs vulde de week zich met familie en eten. Uiteraard de broodjes haring, frikadellen, broodjes durum en meer van dat soort heimwee voer. Maar ook wat hoogstaandere varianten zoals Indische schotel bij Pauline, Karni Stoba bij Andra, met Aart en Hetty naar de Thai, en een eigengemaakt soepie en kippetjes van Ma. Mmm mmm mm, wij weten wel waar de extra kilootjes vandaan zijn gekomen.
De week vloog om en vrijdag vertrokken we richting een vakantiehuisje in Baarle-Nassau, ons beschikbaar gesteld door de familie Peereboom, waarvoor heeeuuuuul hartelijk dank. Dit werd onze uitvalsbasis voor de beurs in Mechelen. Dat is ons buitengewoon goed bevallen omdat we daarmee de ring rond Rotterdam – en erger – de ring om Antwerpen achter ons lieten. In 3 kwartier en een monter gemoed waren in de beurshal. Samen met onze flyer-tijgers annex praatjesmakers Aart en Hetty hebben we ons strategisch op gesteld. Drie in het gangpad en één achter de kraam. Om 10 uur hoor je de zoemer, daar gaat tie dan riep Michel nog en toen…. gebeurde er helemaal niks. Van de RAI waren we gewend dat je na de zoemer zowat overlopen wordt en tot een uur of 3 in gesprek blijft. Na slechts 2 mensen gesproken te hebben en het loopt toch al tegen 11en, begonnen we ons af te vragen of Mechelen wel een goed plan was. Maar toen kwamen de Belgen los en bij sluitingstijd was het nog steeds vol. Een half uur na sluitingstijd ging de organisatie de bezoekers melden dat de beurs ging sluiten, want die hadden zelf nog geen vertrekplannen. Op deze beurs was er opvallend veel vraag naar onze tweepersoonsstudio in het laagseizoen. En daar was het ons nou precies om te doen.
Na maandag nog een dagje te hebben afgekickt in de Chaamse bossen en een rondje Breda zijn we dinsdag met een normaal geplande vlucht naar Ancona teruggevlogen. We zijn weer terug in onze vertrouwde habitat.
