Dat moet anders! dachten we bij terugkomst in Nederland. We willen geen dagdroom, zoiets waar je op terugkijkt en zegt “ja dat heb ik ook altijd gewild”. Maar hoe pak je dat aan zonder wanhopig iets te kiezen wat je niet echt wilt of niet kunt betalen?
Meer tijd. Dat is wat we nodig hebben,. We leggen onze werkgevers voor dat we acht weken verlof willen midden in de drukke periode van mei en juni. Als het dan lukt met de zoektocht hebben we nog tot en met juli om zaken te doen met een makelaar. Want in augustus is tutta Italia met vacanze.
We hebben in de eerste vier weken, zo’n honderd huizen gezien. We mogen aanschuiven aan een tafel vol met antipasti van prachtige streekgerechten. We bezoeken een restaurant waar alle arbeiders van de fabriek aan de overkant hun pranzo nuttigen met aangelengde wijn. We spreken twee Duitse ex-ICT-ers die op tijd hun zaak hebben verkocht en nu in de zomer van Italie voor makelaar spelen en in de wintermaanden de Thaise zon opzoeken. We ontmoeten een Zweedse makelaar die een aantal jaren geleden zijn jaar ouderschapsverlof in Italië spendeerde om nooit terug te gaan. Hij vertelt trots over zijn eigengemaakte worst die beter is dan die van zijn Italiaanse buren. Intussen zijn we met een makelaar op stap die ons geen maaltijd aanbiedt maar ons wel een mooi huis, op een mooie plek met een mooie prijs laat zien.
In een van de schuren staan prachtige oldtimers waaronder deze moto guzzi. De trotse eigenaar laat zien dat ie nog start als een zonnetje.
Alle makelaars die ons van hot naar her hebben gereden in onze huizen jacht: Hartelijk bedankt!!! Wie ook een huis wil kopen, zijn hier wat adressen:
