Om te beginnen is dit stukje niet bedoeld om onze Nederlandse lezers te kwetsen of anderzins in het harnas te jagen en er wordt nadrukkelijk geen enkele vorm van “toontje” bedoeld. We kennen sinds kort hier ook een weeralarm! Er is een Europese site geopend met alarmmeldingen. Griekenland en Italie mochten de spits afbijten.
Maandag was het hoogtepunt met 35 graden in de schaduw. Wij konden niet anders dan ons preventief de gehele dag in het zwembad nestelen om deze kritieke situatie door te komen. Wij kunnen u dan ook gerust stellen: we hebben geen enkele schade van alarm of hitte ondervonden. Het blijkt een geschikte methode en hebben daar de rest van de week regel van gemaakt tussen 2 en 6. Wel heeft dit nogal gevolgen voor het dagritme. We staan rond 7 uur op om in ieder geval iets te kunnen doen. Ook bij de boeren om ons heen is het tussen 7 en 2 een drukte van jewelste want niet alleen het hooi moet naar binnen, maar ook het graan is al “gaar”. Dit is een maand eerder dan normaal. Ook in de avond, vanaf 6 uur tot soms een uur of 12 wordt er keihard gewerkt om de zaak binnen te krijgen. Wij zijn benieuwd wat ze volgende maand gaan doen. Uitrusten waarschijnlijk.
Op dinsdag was er het overleg over de bouwstop. Toen ook nog bleek dat we onze bouwvakkers voor minimaal een week kwijt waren (spoedklussie), was de stemming gezet. Nadat we wat elimentaire lessen hadden doorgenomen (wie is hier de klant en wie bepaald uiteindelijk wat er hier gebeurd) waren de verhoudingen weer genormaliseerd. Iets wat niet gezegd kan worden over het humeur van onze “projektleider”, maar ja, je moet prioriteiten stellen. Hij kan wat ons betreft een beetje het dak op, z’n eigen dak.
Gezelliger was het bij onze favoriete winkel. Bij ons bezoek om een breekijzer te kopen (heet hier varkenspootje) zaten de dames lekker buiten in de schaduw. We werden gevraagd aan te schuiven en zij zouden eens serieus werk gaan maken van ons Italiaans. Wij natuurlijk op de toppen van ons kunnen terugkwebbelen en zonder bescheidenheid: het viel niet tegen en hun trouwens ook niet. Zo als u misschien nog weet had Michel zijn kettingzaag naar de mieter geholpen. Een zaag van het wereldberoemde merk Parkland (lees ALDI) had hij bijna een gooi gegeven, maar na een korte discussie hebben we het ding toch bij de dames achtergelaten. Moeders had tot haar niet geringe trots het onderdeel weten te vinden. Gaan als de brandweer en dat voor een tientje. Michel is ervan overtuigd dat er hier sprake is van een onverklaarbare genezing en dus een wonder. Hij staat er op een brief aan de paus te schrijven en heeft al kaarsen met opdruk en kalenders besteld voor de merchandising.
Gebeurd daar nog wel iets horen wij u denken. Ja zeker wel. Sinds de toegang tot de twee gesloten kamers is gemaakt. hadden wij toegang tot een verse berg puinzooi. Die troep moest er natuurlijk uit voordat de zandstralers komen om de plafonds te doen. Ook was het een geluk bij een ongeluk dat we deze week de steiger voor ons zelf hadden, zodat we niet alles de trap af hoefde te slepen, maar het van de steiger konden takelen. Emmer voor emmer. Ook hebben wij het stucwerk van de voor- en zijgevel bijgewerkt. En kunnen we binnenkort met het verven van de gevel aan de slag. Eigenlijk schieten we wel lekker op.
Wegens doorslaggevend succes (1 inzending en 1 poging daartoe) is de sluitingstermijn voor de roofvogelprijsvraag nog even verlengd. U had het vast te druk met de Majoor of met dweilen al naar gelang in welk deel van Nederland u zich bevindt.
De allerlaatste ontwikkeling. Er vliegen hier sinds een uur of twee vanmiddag vliegtuigen met een dikkebuik en helicopters met grote zakken water eronder, vlak boven ons hoofd. Het lijkt ons niet een bijster goed teken. Ze verdwijnen achter een berg en zijn dan met een minuut of 3 weer terug. Nu is in ons dal al het graan en hooi binnen en dat vinden we een geruststellende gedachte. Wat er werkelijk aan het handje is, houdt u te goed.
