groeizaam gras
Zonnig weer met zo nu en dan een buitje, dat is het weer van dit voorjaar. Het groeizame weer maakt dat het gras maaien een dagtaak is geworden. We hebben de aanschaf van een robotgrasmaaier overwogen maar die schijnen bijzonder goed te werken helling afwaarts, maar 100 meter omhoog schijnt zo’n robot ondoenlijk te vinden. Waarmee deze investering vooral interessant zou worden voor onze beneden buurman, Claudio, en we alsnog zelf aan de slag moeten. Alhoewel we Claudio graag mogen heeft de raad van bestuur (jaja dat is Michel) de investeringsaanvraag afgewezen.
We kregen familie bezoek van Peter en Jos, traditioneel vergezeld met bovenmatig goed weer, of ze nu in januari of april komen het maakt niet uit. Niet onvermeld mag blijven dat het geduldige helpers zijn, die het onkruid tussen het grint van de terrassen van Ieri en Oggi uit hebben gepeuterd. Ze hadden met ons ook nog andere verplichtingen: Agriturismo Salomone had ons uitgenodigd om te komen vis eten. Omdat we niet konden kiezen heeft de kokkin ons van alle gerechtjes op het menu laten proeven. Het werd een overheerlijke pranzo waarvan je niet meer kon stoppen met eten. De highlights waren antipasti met ondermeer gerookte zwaardvis en verrukkelijk op smaak gebrachte kikkererwten op bruschetta, een goudgele gitarre (pasta) met zalm en een risotto met garnaaltjes. Als secondo kregen we allerlei geroosterde, gestoomde en gefrituurde visjes en schelpdieren "Pesce di Scoglio" betekent vissen die leven tussen de rotsen in de branding. Kortom buonissimo! Tot slot nog een honinggrappa en samen met de carabinieri (schijnbaar vaste gasten) schommelden we het restaurant uit. Wij zullen nooit iets verplicht stellen maar voor de visliefhebber is deze vrijdagmiddag pranzo een aanrader.
De eerste gasten (Is en In zijn nu al 3 jaar op rij degene die hier de spits afbijten) hebben we verwelkomt en daarmee is ons 6e seizoen een feit. De gasten bleven tot de eerste mei en wilden getuigen zijn van de troonswisseling. Faranghe! zou Faranghe! niet zijn als wij rond deze feestelijkheden niet een culinair spektakel zouden verzinnen. En nee, helemaal oranjevrij hebben ook wij het niet gehouden, want er waren oranje kleedjes op de stoelen en er was iemand (we noemen geen namen) met een oranje sjaal. Na een duik in de wijnkelder en pottenenpannengerinkel uit de keuken, hebben we onze gasten verwend alsof zij de koning en koningin zelve waren. En dat schijnt goed gelukt te zijn, want ze hebben weer geboekt voor volgend jaar.
Leo Giordani en zijn vrienden hebben de oude handelspaden door de bergen beschreven, ingetekend op een routekaart en weer toegankelijk gemaakt door te snoeien en te markeren. Op zondag 2 juni organiseert de gemeente een klein spektakel: de Trekking & MTB routekaart van Esanatoglia wordt dan feestelijk in gebruik genomen met een tocht naar de Eremo van San Cataldo. Alle deelnemers krijgen de kaart gratis en een versnapering op de eremo. Nu kunnen onze gasten nog meer genieten van de prachtige tochten door de Umbro Marchegiaanse bergen rond Esanatoglia.
En ja, buiten het gras groeit hier nog veel meer. De kleurenpracht van de lente is ondertussen vol uitgebroken. Ook krijgen de jonge Buizerds vliegles. De familie bestaat dit jaar uit 6 leden (zes!). Waarschijnlijk is er aan muizen geen gebrek. De jonge aanplant in de moestuin slaat goed aan. We hebben komkommer, aubergine, meloen, peper en natuurlijk tomaten geplant. Ach we vallen in de herhaling als we vermelden dat het gras daar tot aan de knieholtes zo hoog stond. En om dat klusje te klaren vonden we de antieke sikkel terug, die met een beetje slijpen op de steen een prima grassnijder blijkt te zijn. Wie moet er dan nog een robot?
