Handjes er bij, dat maakt het verschil. Dat is weer eens gebleken de afgelopen week. Ons bezoek maakt zich stuk voor stuk zorgen over onze doelstelling van 1 juli, en werkt zich uit de naad om dat mede mogelijk te maken. Ze zullen behoorlijk uit moeten rusten als ze terug zijn in Holland! En toch zeggen ze dat ze net fantastisch genoten hebben. Gek he?!
We praten u even bij over de opleveringen: Het toekomstige terras voor de appartementen is geëgaliseerd en kan na een deklaag met grint in bedrijf genomen worden. Tijdens deze werkzaamheden kwam er een bezinkput in het daglicht. Vol met zand, puin en ondefinieerbare substanties. Helemaal leeg geschept en voorzien van een nieuwe deksel is die weer voor zijn taak ingericht. De stallen zijn leeggemaakt. Hier lagen zo’n 500 antieke coppi en mattone, dat zijn de dakpannen en terracottategels. Een klusje zwaar genoeg om vijf man volledig mee te verslijten. De moestuin is gefreest en de zaden voor februari zitten erin. Zo lopen we gelijk op met alle andere moestuiners in onze omgeving, terwijl Mieke’s moestuincursus in het dorp nog van start moet gaan. Een ander hoogtepunt is dat de steile kant van het huis voorzien is van traptredes. Zeker bij regen had deze helling meer van een skipiste dan van een wandelpaadje. Zoals u van ons gewend bent, heeft deze een naam gekregen; de trap van de snoezige tijger, vernoemd naar de makers Barry en Marc. Inmiddels zijn al onze gasten vertrokken met de trein voor een nachtje Roma en vandaar uit met het vliegtuig weer terug naar huis. We zullen ze missen.
Zeker weer eenzaam op Faranghe! zult u denken? Niks hoor. Op vrijdagavond stonden de volgende gasten op de stoep: moeder Corry, ome Toon, zus Karine en zwager Jan. En zaterdag, forza (= hup) , gelijk aan de slag. Huisschilder Jan had aangeboden om met een tamponeer techniek namen op de deuren van de gastenkamers te schilderen. Dat werd meteen een cursus snijden van sjablonen, wat we overwegen om naast het dakpanschilderen aan te gaan bieden aan gasten. Voordat deze techniek kan worden toegepast moeten de deuren natuurlijk wel afgeschilderd zijn en daar was enige achterstand. Deze nalatigheid van onze zijde wordt door ome Toon uit de wereld geholpen. Verder worden de piepers gejast en daar worden de aardappels gepoot, hier wordt de vloer gemopt en elders wordt het gras gemaaid. Het is hier een bijenkorf.
Een bijkomend voordeel van nieuwe gasten, althans volgens Michel, is dat het tiramisu recept opnieuw kan worden geproeft. Een overheerlijk toetje en echt niet moeilijk zelf te maken. Voor 6 personen nemen men vier eieren, het wit en het geel scheiden. 150 gram poedersuiker, 250 ml koude maar verse koffie waaraan toegevoegd een lekkere scheut koffielikeur of amaretto, pak langevingers, 400 gram mascarpone, cacaopoeder. Klop het eigeel en de suiker tot een luchtige brei. Klop de mascarpone door dit eigeelmengsel. Klop het wit tot schuim met pluimen. Leg de langevingers in een schaal en overgiet het met de helft van het koffie/likeurmengsel. Klop het eiwit voorzichtig door het eigeelmengsel. Doe een laag van het eimengsel over de langevingers in de schaal. Leg daarop weer langevingers met de rest van koffie/likeur en dan de laatste laag eimengsel. Bestrooien met cacao en zo’n 8 uur afgedekt in de koelkast laten opstijven. Buon appetito.
