Begrijpen wij goed dat jullie al een tijd in de sneeuw en de kou zitten, moeten dealen met weeralarm en verkeersalarm, en dat daarover zelfs concurrentie is tussen private instellingen en overheidsdiensten? Als jullie dus “niet echt” de weg op hoeven blijf dan lekker thuis, zoals wij. Sinds enkele dagen hebben wij ook sneeuw en vorst, het echte werk. We hebben een verf-stop, een metsel-stop en een blijflekkermeteenboekinbed-advies. Het sneeuwt net niet hard genoeg om de sneeuwschuiver in te zetten en de weg is dus matig begaanbaar. Maar we hebben dit jaar winterbanden onder ons autootje, we hebben ze getest en voldoen prima. We hebben de mondvoorraad op peil gebracht en er is genoeg brandstof voor fornuis en openhaard. Het koude front lijkt zich na dit weekend weer te verwijderen dus we redden ons prima.

De winter is voor allerhande verbouwingswerk en onderhoud. Nee, we zijn nog niet toe aan breien en mandenmaken. De klussenlijst op het whiteboard is nog lang, dus hup de handen uit de mouwen: Het  hek voor de kippetjes en GFT het varkentje  is klaar met latten, gaas en bewapeningsijzer en het kan tegen een stootje. Roberto, onze buurman, is met ons een gesprek begonnen over het ras van het varken dat we moeten aanschaffen waarbij hij dan wat smakt en over z’n buik wrijft. Uitgelegd dat het een porco maiale domestico wordt en we een huisdier niet willen opeten. Sindsdien zijn de porcomaiale-s niet van de lucht zoals “jullie porco maiale krijgt flink de ruimte”. Het duurde even voordat we begrepen dat porco maiale een titel is voor een man die de betaalde liefde niet schuwt. En dat krijg je dan weer niet bij de Italiaanse les.

De kippen vinden de beperking van hun bewegingsruimte “niet zo leuk”. Niet dat we er een legbatterij van hebben gemaakt. Met een vrije uitloop van een kleine 200 m2 mag je als kip – vinden wij – niet klagen. Voorheen liepen ze overal met ons en de gasten mee – gezellig – zelfs tot in de keuken. Dat zou niet erg zijn als de dames zindelijk waren, maar verre van dat. Het probleem van kippenpoep poetsen en improvisorische hekken is opgelost met een eigen terrein, eigen onderdak. Wij gaan nu bij hen op bezoek: de kippen blijken niet echte liefhebbers van wat men ijspret noemt. Ze komen ’s ochtends alleen met enige aandrang het hok uit en gaan ’s middags al weer vroeg op stok.

Nog net voor de vorst heeft Mieke een plantenbak gemetseld. In de voortuin was nog een wat zooierig hoekje met een verzameling sassi` (natuursteen). Als men deze op elkaar puzzled met cement er tussen dan krijg je een robuust en authentiek plantenbakkie. Met de schep van Bep wat grond er in mengen met de letame (koeienpoep, altijd goed) en hup men heeft een kruidentuin in wording.

Heeft u ooit een eigen weg gehad? We blijken er – onverwacht – eentje te hebben. Al menigmaal hadden we bij de gemeentelijke dienst Stadsbeheer (waarvan het enige bureau wordt bezet door Dimitri) aangeklopt met het verzoek om de weg te repareren. Tot we de buurvrouw Mariola en haar man Antonio aan het werk zagen zelf de gaten met asfalt te vullen. Het asfalt was geritseld bij de gemeente, dat dan weer wel. Nu vonden we het onze beurt, dit is het recept: Asfalt moet je op een zonnige dag leggen, als het goedje is opgewarmd in de zon, gaten vullen, harken, aanstampen en grit erover. Onze weg is winterklaar!

De bestelde bomen laten nog even op zich wachten. Michel had de kweker aan de lijn die wat angstig vroeg naar de weersomstandigheden in de bergen. De kweker zit in de vallei bij Padaso en dat is een soort miniatuur Povlakte. En daar waar alles vlak is, zijn de montagne natuurlijk enorm pericoloso. Michel moest toegeven dat er ook wel ietepietje sneeuw lag dus werd de levering met minimaal een week uitgesteld én als het weer boven de 10 is. Forse! Dat betekent misschien, maar is meer “inshallah” op z’n Italiaans.. En een meegaande levenshouding is slim, want bomen planten met vorst in de grond schijnt niet best te zijn voor het wortelstel en is uitgesproken slecht voor je rug.

Onze nieuwe site www.cursusinitalie.eu is in de lucht met bijzondere curssusen van vakbekwame docenten. Een goede reden om in 2011 naar Faranghe! te komen?! Wij wensen jullie warme feestdagen en forse tot ziens in het nieuwe jaar.

Michel en Roberto aan de slag voor de porco o maialeMieke aan het sassi puzzlen straatje winterklaar makenrozen opbindenvegen vullen harken en aanstampen
<< Terug naar Onze Emigratie