en een hoop dierenliefde
Onze GFTa, de Tokkies en de vier katten zijn respectievelijk knorrend, tokkend en snorrend hun Werelddierendag feestelijk doorgekomen. En vandaag op het offerfeest geven we gehoor aan de oproep van de Moslims uit OostNederland tot een protest tegen de hoge lammeren prijzen, we kopen geen lamsvlees! en houden het bij frittata met mintuccia. Daarmee hebben een aantal lammeren in OostNederland en in Esanatoglia ook vandaag een Dierendag. Eerlijk is eerlijk, voor morgen ligt er in de koelkast wel een eendenborstje op ons te wachten. Ook een vorm van dierenliefde?
Onze maand oktober is de maand voor plannen. Hoewel we van tijd tot tijd het terrein voor onszelf hebben, is er nog regelmatig aanloop en is er een boeking tot en met onze laatste openingsdag van 2013. Dit houdt ook in dat we de boel netjes moeten houden en grote verbouwingen nog niet aan de orde zijn. En dus is er tijd om plannen te maken, vaak voor 3 x het budget dan dat we beschikbaar hebben. Of we nog niet uitverbouwd zijn? Nee, het einde is nog lange niet in zicht, en dan bedenkt Mieke in oktober er weer nieuwe bij.
In de vorige blog vertelden we trots over onze prachtige pizzaoven. De pizzaoven brengt zo weer meerwerk met zich mee. We hebben namelijk gelezen dat als de oven nat regent die voorzichtig opgestookt moet worden. Cement is namelijk poreus en een te snelle opwarming kan tot barsten leiden. Geen punt als je er rekening mee houdt, was onze conclusie. “Maar wat nou als die nat is en het gaat vervolgens vriezen?” vroeg Venanzo, een vriend uit het dorp. De goede man belaagt ons vaker met mogelijke gevaren waar wij te luchthartig overheen stappen. Wij zelf plachten dit realistisch te noemen en deze Italiaanse adviezen af te schilderen als bijgelovig. Maar dit keer had hij een punt. Er moet dus een dakje boven komen. Nou ja dakje… Els F had na haar handwerk aan de pizzaoven een uitbreiding getekend dat moet leiden tot een volledige buitenkeuken met werkblad, spoelbak en BBQ. Mieke was laaiend enthousiast, dus die buitenkeuken moet er komen. En dat hele ding moet dan onder dak. Natuurlijk. Dat word nog wel een projectje. Leuk voor Michel!
Er is nu wel tijd voor wat kleinere klusjes, zoals het snoeiwerk aan de bomen en het zagen van de houtvoorraad. Mieke had zich voorgenomen dat er voor de antipasti van formaggio, prosciutto en salami een gepaste manier van opdienen moet komen. Michel had in de houtvoorraad een mooi stammetje gezocht en in plakken gezaagd. Wel een goede harde houtsoort, de Olm, wat tijdens het vlakschuren weer jammer is. Na het schuren, de planken schoonspoelen, inzouten en drogen, en vervolgens in de zonnebloemolie en uitboenen. En eccola, het moet niet authentieker worden. Helaas hebben we inmiddels volop Olm in onze houtvoorraad. Er is in de buurt een parasiet actief die binnen de kortste keren korte metten maakt met de olm. Je ziet dan ook heel wat dode bomen staan, ook op ons terrein. Op het gehele bestand gelukkig een kleinigheidje, maar toch geen fraai gezicht. Dus omzagen, kort maken en er wat nuttigs mee doen met de kerst (lees kachel).
De Ape, onze werkbij, heeft een probleemjaar achter de rug. Er was om de haverklap wat aan de hand. Hoestend en schokkend rijden en tot slot niet meer starten. De bougies en nog wat andere dingen schoongemaakt en doorgeblazen maar de Ape bleef kuren vertonen. Nou hebben we dat arme ding wel een beetje afgebeuld de laatste 5 jaar dus het werd tijd voor een grondige revisie. Op naar de Apedokter. Maar hoe kom je daar met een Ape die niet start? We mochten van onze buren een aanhanger lenen (nogmaals dank!) en daar paste zij precies in. Tenminste, dat vonden wij, en gelukkig zijn we geen carabinieri tegengekomen om ons van het tegendeel te bewijzen.
De Oktobermaand is de feestmaand van Karine, Corry en Jos (we zijn niet goed in verjaardagen, dus excuus voor iedereen die we vergeten zijn, maar deze hebben we dan toch onder ons schedelpannetje): Van harte gefeliciteerd dames, heel veel gezondheid en plezier toegewenst!. En oktober is traditioneel ook de tijd van culinaire experimenten. Mieke heeft allerlei dingen geconserveerd zoals peperonata, zoetzure bietjes, perenjammetje, appelmoes, en er zijn plannen met de geraapte walnoten. Ook experimenteren we in de pizzaoven met de andere mogelijkheden dan pizza. Het brood mislukte dit keer, het werd een fossiel. Maar dit recept werkt fantastisch: Als je een konijn kruid en vult met sausijsje, het levertje, venkelblad, knoflook, zout en peper en omwikkelt met spek en in de afkoelende pizzaoven zet (dus niet bij 400 graden) en je laat dat gewoon de hele nacht garen dan heb je een prachtige ovenschotel voor de pranzo. Het is wel zaaks er aan te denken de ovendeur goed te sluiten, want er zijn buiten meer vrijwilligers voor een dergelijk hapje. Ook hebben we een start gemaakt met de eigengemaakte likeuren. Een nieuw experiment is onze vijgenlikeur. Die staat nu nog te rijpen, maar een tussentijdse proef leverde op dat het verrassend fris smaakt en overduidelijk naar vijg. Voor de liefhebber: er zijn maar 5 flessen en wil je er als eerste bij zijn, adviseren we je een voorjaarsvakantie te overwegen.
Nou kan de boog niet altijd gespannen zijn en is er ook tijd voor leuk dingen. Dat boek helemaal uitlezen in bed op een druilerige dag. De bevoorrading van de wijnkelder door uitstapjes naar favoriete wijnboeren. En Michel’s voornemen zich te bekwamen in het handboog schieten. Zijn motief? Het boogschieten is binnen ons bedrijf een volstrekt nutteloze vaardigheid en het moét dus wel ontspannend werken, aldus Michel.
Wil je het gevulde konijn thuis ook maken? Here vind je een traditioneel recept voor in de gewone oven.
Een pasta trucje: maak een lopende band van je pastadeeg en je kan het deeg heel dun uitrollen in de pastamachine. Het is niet moeilijk. Dunne pasta is helemaal lekker voor bijvoorbeeld ravioli. 
En Elisa’s vlijt: de schets van de buitenkeuken 
Uitstekend!