Het is druk op Faranghe! De 10 oud-collegas van Mieke zijn gearriveerd. Het hele huis is vol met mensen en activiteit. Het is ongekend wat een werk er verzet is in een paar dagen met zoveel mensen. Om ze nog langer aan ons te binden, hebben we geprobeerd de terugvlucht met Ryan Air te cancellen, maar helaas. Over onze beweegredenen later meer.
Voor de nieuwsgierigen onder u, we hebben de wedstrijd Italie/Nederland in goede gezondheid overleeft. Met een man of 6 en een vrouw – met genoeg hapjes en drankjes want iedereen had wat lekkers mee genomen – zaten we ruim voor de wedstrijd klaar. Gezien de Italiaanse meerderheid op ons terras waren de voorspellingen voor Nederland niet erg gunstig. We hadden het tenslotte wel over de wereldkampioen. Na het vallen van de één-nul sloeg de stemming om. Roberto, die een weddenschap had gesloten naar huis te zullen lopen als Italie verloor, greep al naar z’n pijnlijke knie. Na twee-nul voelde ook z’n andere knie niet helemaal meer lekker en vroeg of hij wat eerder weg mocht. Niks ervan – uitzitten! En dat hebben ze allemaal vol beheersing gedaan. Nou hadden wij hen eigenlijk best wel één doelpuntje gegund, want je bent toch de gastheer m/v. Maar jammerdebammer. Al met al een leuke avond voor ons.
Ook het Containex verhaal heeft een goede afloop gekregen. Na dagen van spoedoverleg met het Oostenrijkse hoofdkantoor is er een nieuwe container gebracht en is de tweede voorzien van nieuwe spiegels en een wc pot. Wel meent het bedrijf dat er nog sprake is van een meerprijs. Wij zien dat vanuit een andere invalshoek. De stress en ellende dat het allemaal niet zou lukken. Maar voor deze discussie hebben we tijd, veel tijd.
Terug naar de BOOGers. Zij boffen met ons vv, maar niet met het weer. Vandaag is het een heerlijke zonnige dag, zo’n dag waarop je denkt wat ben ik toch naar een prachtig mooi land verhuist. De afgelopen dagen was dat anders: het varieerde tussen motregen en stortbuien. De daarmee ontstane blubberzooi heeft hen echter niet weerhouden van het afwerken van deto-do-list. Michel was buitengewoon te spreken over de afvaardiging. U kent misschien zijn bezwaren tegen het formaat van de gipsplaten van 1.20 meter breed en 3 meter lang. Vooral het gewicht van deze gipsplaten gaat tegen zijn principes in. Deze gipsplaten hanteren met drie stoere mannen, dat strookt al een stuk meer met zijn principes en het plafond en de muren waren binnen korte tijd dicht geplaat. Als warming-up hebben Bram en Carol eerst een trapje naar de hooischuur gemaakt zodat die nu ook van buitenaf bereikbaar is. U begrijpt het al, het is weer tijd voor een eervolle naamgeving en deze trap zal dan ook als “Scala di Braca” door het leven gaan. Ook de deelnemers Jolanda en Kitty van de workshop Houtbewerking hebben een prachtig resultaat neer gezet. Onder de bezielende leiding van Nel (als invliegmoeder al cursussen gegeven op de kleuterschool) hebben Buurman & Buurman een extra tafel gemaakt zodat we elkaar straks bij de lunch niet meer in de weg zitten. Ayeto! dames. Mieke, ontslagen van de kookverplichting door Horeca-miss Esther, heeft zich gestort op het stucwerk van Oggi. De containers zijn direct van al het reclame stikker werk ontdaan door onze Friezin Marjo. Neeltje heeft de Knaus van gordijntjes voorzien, zodat je daar ook kunt uitslapen. En er is een inhaalslag op het schilderwerk gemaakt: het rood en het wit en het blauw zit vanaf nu overal op de juiste plek. Marion en Henriette hebben de afdeling marketing van een flinke voorraad kersenjam voorzien. Ze hebben het omgerekend, eigenlijk moet het potje jam 50 euro per stuk kosten, maar het is met sconto voor 45 euro te koop. Maar boek je een gastenkamer is het ontbijt hiero gewoon in de prijs inbegrepen.
Al dit werk is niet gek voor een half weekje.
Samen met het duo De Groot/Gijzen werken we aan de naambekendheid van Faranghe! Zo vind je ons op Marktplaats, op diverse wandel en vakantie sites, bij Te Voet, Te Fiets en in de drie-op-een advertenties van het NRC, De Trouw en de Volkskrant. Onze naamsbekendheid hier in het dorp begint ook al enige betekenis te krijgen: Gisterenavond ving Michel in de pizzeria Sybile een gesprek op tijdens zijn roken-moet-buiten-pauze. Een aantal jonge gasten spraken over de Europese voetbalkampioenschap en dat het zo rottig was dat de Nederlanders hun Azurri van het veld hadden gespeeld. Een algeheel instemmend gehum over deze ellendige Hollanders. Totdat er iemand in het gezelschap opmerkte dat er ook Hollanders waren komen te wonen in hun maagdelijke dorp. “Ken je ze dan”, werd er gevraagd, maar de spreker ontkende. Michel, gek op timing had op dit moment gewacht en stelde zich aan het gezelschap voor en in het bijzonder aan de spreker met Piacere, sono Olandese.
volgende week meer…
