de winter in Le Marche
Nee, we zeggen nóg eens wat. “Een beetje neerslag kan geen kwaad en dat het sneeuw is, is goed voor het land” schreven we verleden maand. Een tikkeltje naïef, hebben we het hierdoor over ons afgeroepen? Het bleef twee weken sneeuwen en dat heeft zeker anderhalve meter sneeuw opgeleverd. Het verslag van wat we de afgelopen maand hebben gedaan, is daarom een tikkeltje kort. We hebben ons redelijk bijgelezen – ebook is echt fantastisch – en kennis genomen van de laatste films. Veel tijd ging zitten in praktische zaken, zoals een pad graven naar het haardhout, ons dagelijks een weg banen naar het varkenshok en kippenhok om GFTa en de Tokkies te eten geven. En boodschappen doen. Ach, het lijken allemaal redelijk eenvoudige taken, maar als je tot over je heupen in de sneeuw zakt, wordt het andere koek. Alles lopend, want door sneeuwduinen van 2 meter hoog komt ook de Landrover niet. Toen we na 5 uur lopen thuiskwamen van het boodschappen doen in Matelica (we hoopten daar sneeuwkettingen te scoren) vonden we dat het ook voor een mens eigenlijk geen doen was.
Toen we weer over de weg konden, zijn we naar Frontignano met 14 km skipistes gegaan. We hadden al 6 jaar niet op ski’s gestaan en stonden wat verkrampt op de blauwe piste. Maar na een half uurtjes durfden we tegen elkaar te zeggen dat het net fietsen is en dus nooit verleerd. Dagje skiën in de zon, was een mooie afsluiting van de winter. Een hele winter samengeperst in 2 weken met sneeuw, nachtvorst, sneeuw, kou en hadden we al gezegd sneeuw?
Maar genoeg gejammerd, want daarna sloeg het weer gigantisch om. In 2 dagen van temperaturen onder de nul naar 20 graden plus. Wat een verademing. Daar werd serieus werk gemaakt van de dooi. Na een weekje waren de wegen weer schoon en zag je alleen her en der nog enorme sneeuwhopen liggen ter herinnering. In Esanatoglia is de opgehoopte sneeuw zelfs weggehaald met vrachtwagens om wateroverlast te voorkomen. Het mooie weer heeft wel een minpuntje: het is afgelopen met ons luie leven, want er kan weer geklust worden.
Men zegt dat je hier alles moet bouwen berekend op een meter sneeuw. Dat hebben wij duidelijk niet serieus genoeg genomen. Kennen jullie het afdakje boven de afwasbakken op de camping? Die faciliteit was tijdelijk komen te vervallen. Nu hoeven onze gasten deze zomer zich geen zorgen te maken, want Michel heeft de boel reeds hersteld. Verder was het terrein voorzien van slagbomen, meer precies, neerslag-bomen. Het bos is een beetje uitgedund, want er waren nogal wat takken en bomen – gegroeid zonder rekening te houden met de draagkracht van meters sneeuw – afgeknapt onder het gewicht. We hebben weer een hoop eigen stookhout voor volgend jaar. De moestuin is onder de sneeuw vandaan gekomen en we konden zowaar een aantal brocollietjes eten. (Lekker met gerookte zalm en pasta). De artisjokken zijn platgedrukt en de meeste kolen waren al door het stekelvarken genoten. Hopelijk krijgen we een vruchtbare lente. Mieke heeft de fruitbomen gesnoeid en we zien de buren om ons heen de druivensnoei nog afronden en de moestuinen prepareren. Ff googlen wat er nu de grond in kan.
