Flauwe titel maar als je hem af maakt heb je gelijk Rachel Hazes aan je been met een miljoenen claim. Het is eigenlijk ook niet waar; Het is hier flink koud geweest en inmiddels gaan we al weer over de 10 graden celcius heen. En terecht, want een Elfstedentocht is in dit landschap kansloos dus da’s toch maar zinloos-gevriest.
Wat zijn we aan het doen op Faranghe!? Nou WE niks, want Mieke is aan het kostwinnen in Nederland en Michel bouwt hier aan het tweede appartement. Gezellig is anders, maar het werkt wel. In twee uur hop je van Ancona (uurtje met de trein vanaf Faranghe!) naar vliegveld Weeze bij Nijmegen, voor een kleine 100 eurietjes inclusief tax en ander ongerief. Dat verliep trouwens sneller dan de treinreis van Arnhem naar Den Haag, omdat een belangrijk deel van de rit voortging met 10 km per uur. Dus met de fiets en een beetje uithoudingsvermogen had ze het bij kunnen houden. Mieke heeft hierdoor de Nederlandse traditie om te mopperen op het openbaar vervoer ongelooflijk snel weten op te pakken. En mag haar her-inburgering nu al geslaagd noemen. Hier in Italië staat het leven in het teken van afkicken: 3 maanden lang een groene weduwnaar en stoppen met roken. Michel is nu al 3 weken nicotine vrij. Of dat bevalt? Vraag het hem volgende maand nog eens.
Op ons campingterrein hebben we last van iets dat graaft. Dat kan een paar dingen betekenen: Of er is een varken dat buiten ons medeweten truffels oogst of er is een konijnenplaag of…. (voel je ook een prijsvraag aankomen?). Het veld is geperforeerd met van die holen, sommige zelfs tot kniehoogte diep. Mocht het een konijnenplaag zijn dan blijkt daaruit dat de jagers echt niks voorstellen. Michel kwam vandaag bovendien onze mannetjes fazant tegen in het beschermd gebied. Eerdere aanmerkingen, dat de fazant dom zou zijn, zijn bij deze ingetrokken. Dit weekend zijn de Wodanboys opnieuw uitgedaagd, ze hebben nog slechts 2 weken en dan kunnen we de fazant officieel tot winnaar verklaren.
De winter is hier een echte donkere, koude periode zonder CV en met beperkte straatverlichting. Rond de kachel kruipen om wat warmte op te nemen of onder de wol met een goed boek zijn manieren om de periode door te komen. Nu het weer mooier wordt, lokt de zon je naar buiten en is het voorjaar al bijna te ruiken. Hier voel je tot in je botten hoe het is om te leven met de seizoenen.
In februari en maart verwachten we onze snoeigasten op Faranghe! Wordt het buffelen of wordt het zonnebaden met een biertje in de hand? Volgende maand weten ook jullie meer.
