Op Faranghe! beginnen de eerste bladeren te kleuren en wordt het langzaam herfst. Het is een goede klustemperatuur behalve voor het buitenschilderwerk. We hebben al dagen geen zon gezien. Sterker nog al een hele week kunnen we niet meer over het dal uitkijken en zijn de omringende bergen opgeslokt door de mist. Niet getreurd, gewoon aan de slag.
Het extra toilet. De leidingen liggen er en het frame voor de muren staat. Nu nog een beetje platen en dicht stuken, wat tegels en we zijn een heel eind. Geen centje pijn… nou een kleinigheidje dan: Het aanleggen van een afvoer voor een toilet is een behoorlijke ingreep. Michel wist zich te herinneren dat er buiten onder de verharding een leiding lag waarop aangesloten kon worden. Leiding opgegraven (met het handje, jawel, pikhouweel en gaan!). De buis opgemeten: maat 100 mm. Nou willen we het hele spoelbakgebeuren van de wc inbouwen, lekker strak en modern. Onze ediliza had dat niet op voorraad. “Geeft niks, bestel het maar én kunt u alvast de maat van de afvoer noemen? Dan kan ik met de leidingen beginnen.” “Di solito 110 mm” was het antwoord. Dat paste dus niet, daarom de hele leiding uitgegraven en vervangen, groot ondergronds gat door de gevel en de leiding op de aansluitplek van 110 mm brengen. Kostte een zware week, met in de avond massages en warmwater baden. En dan komt de bestelling binnen en kan het aansluiten beginnen! Althans, nadat je een verloop van 110 naar 90 mm hebt bijgehaald, want dat blijkt de juiste maat van de afvoer te zijn. ڎٷφ♀#ڑڟ√¢© Als de leverancier dan doodleuk zegt: joh, dan had je die hele leiding best in 90 mm kunnen uitvoeren, mag je hem niet slaan. Schijnt niet onder noodweer te vallen.
Het is nooit de juiste tijd voor gebreken aan het wagenpark. Komt het ook nog tegelijkertijd. Bep, de tractor, remde een beetje slecht de laatste tijd, zeg maar remde niet. Da’s niet handig op hellend terrein. Mieke stortte – op een mm na – het bos in naar beneden, ware het niet dat het kleppie van Bep de val tegenhield tegen de opslagcontainer. Niks fijn. Franse auto’s hebben de naam, maar die Japanners kunnen er ook wat van, dat wil zeggen dat de halve tractor uit elkaar moet om bij de remschoenen te komen. Vervolgens op jacht naar nieuwe remblokken. In Fabriano vonden we een garage die de onderdelen kon leveren. Nieuw voor 136 euro per stuk (er zijn er 4 nodig) en een levertijd van een week of 6. Waanzin, vond ook de man in kwestie. Even bellen naar zijn leverancier: die had nog een paar gebruikte exemplaren liggen, ongeveer 50% voor maar 45 euro per stuk. Begint de goede kant op te bewegen. Advies van de man: ik kan ze ook mee nemen naar Jesi (mooi stadje, 30 km verderop). Daar zetten ze nieuwe voering op de remschoenen en dan remt het weer als nieuw. Voor 20 euro per stuk en een levertijd van 1 week. Die Italianen, dat zijn vaklui die nog kennis hebben van repareren!
Oja, ook de Ape startte niet. Da’s onhandig, want het is onze kruiwagen met motor. Nee, de recent vervangen startmotor gaat nog als de brandweer, maar de motor slaat toch niet aan. Komt wel eens vaker voor, gewoon een vuiltje in de sproeier. Even er uitdraaien en doorblazen. Heb je vervolgens een werkende Ape en 2 dagen een vieze smaak. Maar deze keer is het niet afdoende.. Samen met Raffy, een avonturier uit Holland die in Matelica is neergestreken, zoekt Michel verder in de ontsteking: Ape op de kant, alle onderdelen verspreid over het terras en jahoor, brooooooeeehhhhmmmmmm. Met gepaste trots zijn alle handelingen en de theorie van de elektrische ontsteking uitgelegd aan Mieke, gezellig in de keuken met een warm bak koffie en omringd door sterke benzine dampen.
Willen we naar de RAI dan gaan we naar de RAI en Nekkerhal! Dan moet je wel een beetje goed voor de dag komen. Mieke is ons visitekaartje aan het pimpen en een Faranghe! krant aan het maken met tips voor trips in Le Marche en Umbria. Er is een drukker in Matelica gevonden, en het beloofd heeuuuuull mooi te worden. Iets moeilijker, zegmaar een echte uitdaging, is een kaart van wandel- en MTB-routes in de bergen van Esanatoglia. Geïnspireerd op de Bici kaart van Sarnano, gekregen van Elise van vakantiehuisje Capriola. De gemeente is heel behulpzaam. Burgemeester Pizzi staat garant voor de kosten van het drukwerk. En Oriana en Mieke zijn aan de slag om alle Italiaanse neuzen dezelfde kant op te krijgen, voor de mooiste routes en wegbewijzering. Hotels en restaurants uit onze streek, mogen ook meedoen. Met een beetje geluk en goeie zin, is deze Esanatogliese klaar in februari. En hadden we dit nieuwtje al verteld? Doen we het gewoon nog een keer omdat we er zo trots op zijn: de MTB fietsverhuur voor onze gasten gaat volgend seizoen van start. We mogen er een paar mooie uitkiezen, dan foto’s ervan maken en op de site vermelden. Op een MTB de oude paden verkennen? Dat kan op Faranghe!
