en wij pimpen de caravan
Het wordt voor ons bijna tijd voor vakantie. Maar in november moet we altijd even afkicken van het toeristenseizoen. En zijn daarom nog twee stevige klussen gestart.
De eerste klus is de caravan, onze grote Knaus met vast bed voor 2 personen en een ruime rondzit en aangevuld met de extra tent genoeg slaapplaatsen tot 5 personen. Buiten onder de ruime luifel een picknick set en een paar zonnebedjes. Maar nét-niet-hélèmaal wat je noemt glamping. De Knaus begon sleets te worden. Voor de één vintage, maar voor een andere oude meuk in rookbruine kleuren. Dat moest anders, dat kan beter. Met de zoektermen pimpen en retrocaravan verschijnen er polka dots, mintkleurige caravannetjes met roze bloemetjes op het internet. Leuk, kunnen wij ook. Dus heeft Mieke de caravan leeggehaald, de oude toiletkast en de harmonicawand bij het bed eruit gesloopt. Michel heeft de wanden en het plafonnetje hersteld. En nu gaat er verf, vele potten verf in. Het wordt licht en ruim om elke claustrofobische emotie de kop in te drukken. Hier op de site alvast ons moodboard (hip hè?!) en een tussenstandje.
Al eerder hebben we hier trots vermeld dat er een zon gestookte warmwatervoorziening op de camping is aangelegd. Er is een geavanceerde machinekamer gemaakt. De boilers uit de doucheruimte zijn verwijderd en daardoor is flink wat ruimte ontstaan.. Douchecabines zijn een kwart slag gedraaid en elke douche krijgt een privé ruimte voor het omkleden. Dat gaat vooral de tieners op de camping een hoop ongemak schelen. Op de fotos zie je de tussenstand. Verder zijn we met nog een ongemakje aan de slag gegaan,
In Italië schijnt natuurlijk altijd de zon, behalve als het regent. Als je dan nog je afwas wilt doen kon je het tot voor kort bij ons niet droog houden. Dat is opgelost, ttetettteteeetheee: een afdakje boven de afwasbakken en verbeterde verlichting. We moeten nou echt gaan oppassen anders wordt het een teveel sterrencamping en het moet echt wel kamperen blijven.
Bocconcini van mozzarella di buffola, tomaatjes, ciausculo met venkelzaad, rauwe ham uit Norcia, pecorino uit de buurt, foccaccia met olijvenpesto en groene salsa, truffelfrittata, een tagliatelle met een saus van wilde paddenstoelen en sausijsjes en een ravioli met rode saus, een speenvarken gevuld met kruiden zo’n 6 uur langzaam gebakken in een houtoven, gebakken aardappeltjes met tijm en broodjes met verza en paprika en een salade van radicchio, komkommer en Parmezaanse kaas en als dolce heeeuuuul veeeuuull toetjes meegenomen door zo’n 34 gasten. Kortom we hadden ons traditionele einde seizoen diner met onze buren en vrienden uit het dorp. Het was tweemaal verbazingwekkend dat (1) er 34 personen aan tafels in de loggia pasten en (2) dat een Italiaan 3 borden pasta kan verorberen in een menu van 4 gangen.
Rome we kome. Dat was ook dit najaar weer het geval, want Mieke’s paspoort moest worden verlengd. Zo’n 2,5 uur met de trein naar een consulaat dat maar tot 12 uur open is, dus al in de bloedvroegte op pad. Daarna hebben we de joodse wijk genaamd Ghetto bezocht en ons getrakteerd op koosjer eten. Een artisjok als een bloem op je bord, gefrituurde sardientjes, een courgettebloem gevuld met ricotta en ansjovis, brood en wijn uit lazio. Ons adresje bij Nonna Betta was ons een tikje te turistica, maar eten in de joodse wijk vlakbij het palladio is een belevenis. Meebeleven? We hebben het recept van de carciofi di giudia voor liefhebbers vertaald.
