Op Faranghe! hebben we Michel’s verjaardag gevierd. Hiermee heeft hij nu definitief zijn midlife-crisis behaald, al was het maar omdat hij dan 86 jaar wordt en dat lijkt hem wel een mooi doel. Verder heeft het geen gevolgen, hij heeft al 25 jaar een motor en een lekker jong wijf. Beetje jammer was dat de Postaitaliane niet op de hoogte was van deze fuif en schitterde door afwezigheid. Mieke’s cadeau voor haar geliefde is errugens onderweg tussen Nederland en Italie blijven steken. Hopelijk kunnen de bestellers Masciano volgende week wel bereiken en komt Michel daarmee uit zijn depressie. Uiteraard hebben we niet gewerkt op deze feestdag. We hebben ons op een stevige bergwandeling geworpen. We kunnen straks natuurlijk niet op de fiets- en wandelbeurs staan zonder enige kennis van de route “voor de deur”. Als de wandelaars deze tocht combineren met onze privé route naar het dorp (R&E’s route) is men met een uur of vier uit en thuis en heeft dan écht wat moois gezien. Wij raden aan enige conditietraining vooraf te doen of de koelte van de dag op te zoeken, want de klim kent geen kinderachtige hoogte verschillen.
We hebben deze week de boomgaard geplant met een mooie verzameling vruchtbomen. Tussen de bomen planten we straks, traditioneel voor deze streek, de druivenstruiken. Twee belangwekkende tips kregen we naar aanleiding van de weblog van vorige week: zet naambordjes bij de zaailingen zodat je weet wat er (gaat) groeien. En de tweede tip: probeer dat dakpanschilderen nou eens, want je kan er zoveel van jezelf in kwijt. Deze tips hebben we weten te combineren en nu hebben we naambordjes voor onze nieuwe plantaanwinst. Hiermee verwachten we volgend jaar de juiste ingredienten in de appeltaart te krijgen. Verder is er goede hoop op perzikenjam en een hazelnoot op het ijs. Ziet Jantje eens de pruimen hangen en er is natuurlijk een echte peereboom. De inschrijving voor de cursus dakpanschilderen gaat binnenkort van start.
Dit is een druilerig weekend, alhoewel het vanochtend droog was. Dat kwam goed uit want de houtvoorraad was bijna ten einde. Dus Michel aan de slag met Brigite om weer wat resten van het oude dak tot kachelhout te zagen. Brigite is onze kettingzaag. We kregen al eerder vragen wat dat toch voor een onzin is om apparaten een naam te geven. Dit vraagt inderdaad om enige uitleg. Mieke is gereedschap-dyslecties, een waterpomptang is voor haar geen enkele aanwijzing. Dus wordt hier gevraagd om “die grote blauwe tang” of “de zware hamer met korte steel”. Hierin schuilt het probleem. Als je zou vragen om “dat rode ding met een motor” zijn er teveel mogelijkheden. De kettingzaag is rood maar ook de aggegraat, de motorploeg, de bosmaaier en zelfs de traktor. Strikt genomen valt ook onze rode Renault in deze reeks, maar die noemen we gewoon “de auto” en dat is zelfs voor een gereedschap-dyslect goed te herkennen. Nou is er wel enig onderscheid te maken tussen deze dingen met een beschrijving als “dat rode ding met een motor die brandstof krijgt uit de grijze plastic yerry-can zonder een lange steel”. Het leek ons te omslachtig, daarom kozen wij voor persoonsnamen. De motorploeg is van Sandria-garden (Sandra), de kettingzaag van Bri-tech (Brigite). Eigenlijk ligt het voor de hand. En omdat je je traktor geen Botha kan noemen heet zij dus gewoon Bep. We kunnen weer een weekje vooruit met stoken en zullen u de standaard grapjes over het flinke bos hout voor onze deur, verder besparen.
Is er geen prijsvraag? Hier komt de prijsvraag. We maken drie appartementen en drie gastenkamers in ons huis voor de verhuur. Hiervoor zoeken wij toepasselijke namen: sfeervol, Italiaans en uitspreekbaar. Alle aangename inzendingen worden beloond met een aardig retourmailtje en de beste inzendingen worden vermeld in onze weblog, Dus laat je fantasie de vrije loop en reageer via info@vakantieinitalie.eu
Wilt u het recept uitproberen van de taart op bijgaande foto? Klik dan op eten&drinken. Wij wensen u een hele fijne week toe zonder onnodige overnachtingen op een van de NS stations.
