Op de ochtend van 24 juni 217 v. Chr. valt Hannibal onverwacht de Romeinse troepen, onder het bevel van de consul Caio Flaminio, bij Tuoro sul Trasimeno aan, na ze eerst te hebben omsingeld. De Romeinen hebben geen tijd zich te organiseren en worden gemakkelijk overwonnen door het Carthaagse leger, dat op een zeer tactische manier geleid wordt door Hannibal. Het wordt een ware slagpartij: 15.000 Romeinse soldaten vonden de dood, ook Caio Flaminio zelf werd om het leven gebracht tijdens deze slag.

Maar laten wij u informeren over de vorderingen in en om ons huis. Een van onze gasten, de pappa van Lara, heeft in de direct omgeving de woekerende bramenstruiken omgemaaid met een motorzeis. Nu kan de fik er in, want dat is een goede methode gebleken om ook de wortels uit te roeien. Onze nicht was hier niet zo over te spreken, gezien haar voorliefde voor bramen. Inmiddels is het bramenseizoen zo’n beetje voorbij dus heeft ze haar ouders en speelgoed ingeladen en is richting Holland vertrokken. We zullen haar missen. Op de valreep heeft ze nog twee vrije stappen gezet opdat wij haar respectievelijke opa’s jaloers kunnen maken. Waarvoor hartelijke dank.

Het vergane stukwerk uit de oude kamers is afgebikt. Er was geen herstellen meer aan. Onder de oude stuclaag komt een onbegrijpelijke bouwhistorie tevoorschijn. Dat een mens van tijd tot tijd zijn schoorsteen verplaatst, blijkt uit de geblakerde muren. De boogconstructies die aftekenen in de massieve muren zijn al moeilijker verklaarbaar. Verder troffen we een structuur van dwars gestapelde stenen: na een vaste rij volgt met regelmaat een holle dichtgemetselde ruimte. Volgens Mieke zijn de openingen een restant van het duivenfokken. Karsten is overtuigd dat het een methode was om stenen te besparen. Michel meent dat de openingen mogelijkheid boodt om de vloerhoogte te varieren. We staan echter open voor andere suggesties.

Het maken van de nieuwe kozijnen komt opgang. De kozijnenteller staat op drie. Daarmee lijkt de kans groot dat we droog de winter doorkomen. We moeten nog wel het ontbrekende hang- en sluitwerk vinden. We willen iets wat lijkt op het oude ijzer. We dachten het gevonden te hebben en dat nog voor een betaalbare prijs ook. Helaas is het net te groot voor de kozijnen en moet er verder worden gezocht.

Deze week hebben we hulp gekregen uit een onverwachte hoek. Het is volop jachtseizoen en ons huis en vallei liggen net buiten het rustgebied waar het jagen verboden is. De rustgebieden worden afgezet met rode borden die je op dit verbod attenderen. Nou moet je geen drama maken van het liggen in een jachtgebied; het wild is dit voorjaar uitgezet en het meeste is al in de eerste week “binnengehaald”. Dit jagen moet op zondag om 6.00 uur met een kudde honden die naar elke struik blaffen. De honden zijn uitgerust met een miniatuur koe-bel die het lawaai maakt van een echte. We hebben ook al een Retriever gezien met een electronische koe-bel om zijn nek. Het komt het uitslapen op onze rustdag niet ten goede. De divieto di caccia bordjes zijn niet in de winkel te koop maar worden geplaatst door een provinciale boswachterij. Op een voor ons geheel onverklaarbare wijze hangt er, vanaf de nacht van zaterdag op zondag 22 september, aan de telefoonnpaal een bordje dat zegt dat de provincie Macerata ons terrein heeft aangewezen als rustgebied en het jagen verboden is. En onze fazant leeft nog, afwachten of ons bordje daar verder aan bijdraagt.

Als alles goed is en dat is ons verzekerd, dan komen de bouwvakkers maandag weer om het dak van de hooischuur te vernieuwen. De wijnoogst is begonnen en overal zie je tractoren met aanhangwagens vol met druiven richting de fabriek rijden. Roberto is nog niet gestart met zijn vendemmia. Die druiven hebben blijkbaar nog meer geduld nodig. Verder kunnen we melden dat Jefta 8, acht? ja ácht, is geworden. Wij hopen u volgende week weer te kunnen vertellen over onze vorderingen, vorderingen? ja vórderingen.

<< Terug naar Onze Emigratie