en het weer
We weten het, het is niet volgens de joods-christelijke-islamitische-humanistische traditie maar wij hebben de feestdagen met z´n tweetjes doorgebracht met een kerstdiner voor twee, oliebollen bakkend voor de buren en één heuse vuurpijl. En niet minder gezellig: de afgelopen week heeft Mieke’s  moeder van 84 voor het eerst in haar leven het vliegtuig genomen. Samen met de vader van Michel en zijn vrouw waren ze in drie uurtjes van Arnhem op Faranghe!. Een van hen – of alle 3 – had iets goeds gedaan het afgelopen jaar en daar een beloning voor verdient. Dit kwam in de vorm van het weer: strak blauwe lucht, volop zon, zelfs in de schaduw een graad of 17. Ook in Italie is dit uitzonderlijk voor januari. Blijkbaar was dit mooie weer niet onze verdienste, want ze zijn net 3 dagen vertrokken en er ligt een pak sneeuw voor de deur. Het kwam natuurlijk wel prefect uit, uitstapjes zijn veel leuker met een zonnetje. Alhoewel… Mieke heeft de angsthazen onder ons de Funivia van Gubbio  in weten te krijgen. Met slagregens zouden we toch een mooi excuus hebben gehad.

Maar wat vooraf ging: we zijn de kerst al smullend door gekomen met eigen gerookte paling en een Estouffade. De tekst “vol is vol” is hier dan weer wel van toepassing. Ook oud en nieuw zonder kleerscheuren doorgekomen. Het vandalisme is op onze berg tot een minimum beperkt gebleven. De carabinieri hebben niet hoeven uit te rukken. Dat houdt in dat we kans hebben gezien om met de vuurpijl niet eens onze eigen auto te raken. Onze vriendelijkste buren hebben we een portie oliebollen gebracht en op onze beurt zijn wij gefêteerd op heerlijk wijntjes. Een bezoek aan de presepio – kerststalletje – is een Italiaanse traditie die Franciscus van Assisi nog geïntroduceerd heeft om de gewone man en vrouw wat bijbeltekst bij te brengen. Het Esanatogliese kerststalletje is een spektakelstuk, een aantal mensen is al in juli begonnen met het op te bouwen. Oordeel zelf op http://www.centroitalia.tv/v1232-Esanatoglia-e-il-suo-presepio.html

De vorst was al een tijdje uit de grond en dus een goede reden voor de bomenkweker om ons met 22 bomen blij te maken. We kregen het advies om de bomen zo snel mogelijk in de grond te stoppen, want vorst over de blote wortels, daar gaan ze dood aan. Na 2 dagen stonden de Platanen, de Veldesdoorns, Kastanjes, groenblijvende Eik en de fruitbomen in de grond en waren we wel aan weekje vakantie toe. De bomenbezorger had zich zorgen gemaakt over de gladheid en dat bleek terecht. Bij het verlaten van het terrein kreeg hij zijn vrachtwagentje in een spin waarbij de banden met enkele centimeters werden terug gebracht. Het probleem bleek de herfstbladeren die Michel nonchalant op de weg had laten liggen.  Met vierkante wielen en enige vertraging heeft de chauffeur toch nog zijn weg kunnen vervolgen. Binnenkort verwachten wij hierover Kamervragen.

Varken technisch zijn we er helemaal klaar voor; zijn woning is getimmerd en er is een antieke trog gerestaureerd. GFT kan aan het animatie team worden toegevoegd, ware het niet dat hij nog geboren moet worden in dit nieuwe jaar.

Lieve lezers: we wensen jullie een heel gelukkig, vrolijk en zinnig 2011.

Fotos van José Boes Verheijen

<< Terug naar Onze Emigratie