Ons gaskacheltje trekt het niet meer en we overwegen telkens al om 8 uur ’s avonds onder de electrieke deken te duiken. We kunnen daarom heel waarheidsgetrouw het liedje “kouwelijke oom, kouwelijke tante” van Leen Jongewaard en Hetty Blok zingen, gelukkig hoort niemand ons. Dat geril kan zo niet langer, dus hebben we voor weinig geld bij de fallimenti een ruwbouw openhaard gekocht en voor veel geld een kachelpijp. De boel zit in elkaar en nou moet het drogen voordat we de fuoco erin kunnen steken. Dat wachten is moeilijk maar noodzakelijk… er is hout voldoende, we hebben een knappe fles vino novello klaar staan en de bistecchi’s zijn zo gehaald. We kunnen niet wachten.

We hebben u verleden week per ongeluk op het verkeerde been gezet. De boom met de natuurlijke kerstballen is geen Mispel maar een Kaki zoals een oplettende lezer ons kon vertellen (waarvoor dank). Zo zie je maar weer dat we als stadskinderen nog veeuul te leren hebben. Van deze vruchten kun je ook jam maken en we gaan hem dus zeker planten.

Een van onze stucadoors nam vandaag afscheid, koffie met een sambucaatje erbij. Zijn vrouw kan ieder moment bevallen. Dat komt veel voor in onze omgeving, kan bijna geen toeval meer zijn. Zijn “zoon” zou vandaag of morgen kunnen komen. Zeker een Italiaanse macho, denkt u misschien, laat het vooral een meisje worden. Nee het is geen voorspelling. In Italie weet je wat het wordt voor de geboorte en vertel je dat iedereen die luisteren wil. De paus heeft hier nog volop invloed als het gaat om wel of niet bevallen, maar het medische snufje sexeherkenning in de echo, daartegen heeft ie geen bezwaar. Dat is handig met het breien van de juiste kleur muts, de naamkeuze en… je hoeft niet zoals wij hebben gedaan voor het kind van onze geliefde (schoon)zus Pauline, twee kleuren lintjes in te kopen voor de juiste strik aan het hek. De strik aan balkon of tuinhek is een Italiaans gebruik opdat alle buren weten dat en wat er geboren is. Voor Pauline hebben we nog blauwe strikken in de reserve. Nog even wachten tot volgend jaar. En de zoon van onze stucadoor gaat heten Daniël. Z’n gewicht houdt u nog van ons te goed.

Nee, dan het Italiaanse weer! Mensen die op NU.NL kijken hoe het weer vrijdag, 16 november 2007bij ons is, zijn vast jaloers. Nu.nl roept vrijdag j.l. namelijk dat het hier 18 graden is en dat sterkt velen in de opvatting dat het hier altijd mooi weer is. Afgelopen woensdag was voor ons ook een complete verrassing. Het begon met een paar vlokjes maar na twee uur was heel Faranghe! omgetoverd in een skigebied en waren we echt ingesneeuwd. Even overwogen we om de latten onder te binden maar bij gebrek aan liften en de afschuwelijk hekel die Mieke heeft aan lopen op skies heeft ons daarrvan weerhouden.

Hoe staat het met de vergunning voor de camping? Lukt het om op tijd de appartementen af te hebben voor de verhuur? Wij hebben ook geen idee. Volg onze weblog en u komt achter de juiste informatie.

Hetty Blok met Leen Jongewaard en De Jonkies)

M’n oom en tante in Aerdenhout
Hebben ’t altijd ontzettend koud
Gaan al naar bed om kwart over acht
En klappertanden de hele nacht
Kouwelijke oom, kouwelijke tante
Liggen in ’t ledikant met dikke wolle wanten
Met wolle mutsen op en met een winterjas
Kruiken op hun buik en met een dikke das
Ze liggen hand in hand, zonder veel te spreken
Met z’n tweeen onder een elektrieke deken

Gasverwarming en oliestook
Een haard met kolen, een kachel ook
Maar ondanks dat zien ze zo blauw
En klappertanden van de kou
Kouwelijke oom, kouwelijke tante
Liggen in ’t ledikant met dikke wolle wanten
Kouwelijke neef die wintertenen heeft
Kouwelijke nicht die altijd (?)
Die liggen ook in bed, zonder veel te spreken
Met z’n vieren onder een elektrieke deken

M’n oom en tante in Aerdenhout
Hebben ’t altijd ontzettend koud
Gaan al naar bed met ’t hele gezin
Vlak na ’t nieuws, hoepla, d’r in
Kouwelijke oom, kouwelijke tante
Kouwelijke neef en nicht met dikke wolle wanten
Kouwelijke hond en ook de poes Minette
Kouwelijke poes, die mogen mee in bed
Dicht bij mekaar, zo liggen ze al weken
Met z’n zessen onder een elektrieke deken

Ze hebben de deken op zeven gezet
En nog is ’t, brrr, beven in bed
Brrr, beven in bed
Brrr, beven in bed
Brrr, beven in bed

<< Terug naar Onze Emigratie