“Ze zullen zich wel eenzaam voelen daar op Faranghe!”. We horen het u denken. “Van pure verveling gaan ze vast dingen metselen en wc-tjes tegelen”. Klopt en we hebben ons niet verveeld. We zouden kunnen opsommen wat er allemaal in elkaar is geplakt, maar dat wordt misschien een beetje saai, dus we doen er wel een plaatje bij.

Is er verder nog wat te beleven? Ja zeker in Esanatoglia is altijd wat te doen. Het enige verschil met Almelo is dat we hier niet over een stoplicht beschikken.Zo komt de commercialista eens langs tijdens zijn weekend wandeling (a macchina naturlemente). De post komt twee keer in de week. En is de lente definitief begonnen: overal waar je kijkt schiet het groen de grond uit, staan de vruchtbomen op knappen of al in de bloesem. En de schaapsherder van de overkant heeft zijn kudde zien uitbreiden met zeker wel 50 lammetjes.

Ja, ja, interessant, maar een beetje grote festiviteiten? Ook dat. Zo reed de Tirreno-Adriatico op steenworp afstand van ons huis, en dat is een klassieker in het Italiaanse wielrennen. Dat heeft Michel zeker enkele seconden plezier opgeleverd: Ze komen aanzetten vanaf Fiuminata over een berg van 1500 meter. In de afdaling over een goed geasfalteerde weg ging dat met een gangetje van ver boven de toegestane snelheid. Gelukkig was Michel hier op voorbereid. Alweer heel wat jaartjes geleden startte de Tour de France in Leiden. Bepakt en bezakt stond hij als 11 jarige langs de Schaapweg van zijn toenmalige woonplaats en kon ternauwernood één foto maken van het voorbij razende peloton. Het was dus geen teleurstelling, het ontbreken van de reclame-karavaan dan weer wel.

Zaterdagavond zijn we een avondje uit geweest. Dus schoon gewassen, nette kleren aan, lippenstickje en een aftershaveje op. Dat was al weer lang geleden. Wij, de dorpsbevolking, werden getrakteerd op een vioolconcert door “nostro caro amico Carl Pruemer” een vriend van het dorp, van Duitse oorsprong en als we het goed hebben begrepen een groot-industrieel. Het betrof hier een optreden van het “Ladies Swing Quartet”. Nooit van gehoord? Foei! Deze dames hebben opgetreden in vele, grote Europese theaters en op het huwelijk van Franz Beckenbauer. Ook stonden ze in het voorprogramma van Andrea Bocelli in Wiesbaden, niet zomaar wat dus. Wij denken dat de kans groot is dat de ladies volgend jaar te zien zijn op het North Sea Jazz Festival dat tegenwoordig wordt georganiseerd in een obscuur zaaltje in Rotterdam, zoals u misschien weet.

Mieke gaat weer naar school! De moestuinschool om precies te zijn. Deze cursus heeft een dubbel doel, je steekt er plant-, rooi- en mesttechnisch wat van op en het is goed voor de beheersing van die mooie Italiaanse taal. Vandaag bij de introductieles is ze door de burgemeester persoonlijk welkom geheten en kregen haar inburgeringmotieven warme woorden (ze kon het niet precies volgen.)

Volgende week is het hier Pasen. En zullen wij u meer te vertellen over het op handen zijnde consiglio.

<< Terug naar Onze Emigratie