Ja de tijd gaat hard als je lol hebt. We zitten hier al weer een half jaar en de verhuizing naar dit Italiaanse landschap lijkt gisteren te zijn gebeurd. We zijn nog steeds zwaar onder de indruk van onze nieuwe plek en Italië. Wat minder is dat ook de helft van onze verbouwingstijd voorbij is. En er is nog zoveel te doen. Indien iemand nog een electrotechnisch installatie bedrijf kent wat om een goed doel verlegen zit, dan horen we dat graag. Ook loodgieters, schilders, naaisters, hoveniers, metselaars die toe zijn aan een sabatical met behoud van vakkennis, zijn van harte welkom. Zo hebben we een speciaal winterarrangement met frisse kamer, prima dagbesteding en lekker eten met fikse korting.
Deze week zouden we het kunnen hebben over de schoonheid van Faranghe! De steigers zijn rondom het huis verwijderd en dat is een geweldig gezicht. Verder genieten we in onze pauzes van de gloednieuwe lounge met panorama. Dit is het unieke punt van ons huis geworden en is met geen pen te beschrijven. Plagen met het weer, als topic, zou een beetje saai worden. U begrijpt het al, het weer is hier ook even wat minder. We houden u graag geboeid, daarom deze week: wat doet de natuur in Italie als de herfst voor de deur staat?
De schapen worden massaal in de openlucht gehoed, waarschijnlijk om de wolproduktie op gang te brengen(?). De honden drijven de schapen in verschillende formaties, variërend van een perfecte cirkel tot een ruit met de punt vooruit. Vandaag tijdens de pranzo meenden we zelfs een knappe imitatie van de laars van Italië te zien. Wat hier het nut van is, ontgaat ons. We houden het op een herdershond met een hobby. Je moet toch wat te doen hebben als je de hele dag met de beesten op stap moet.
De steenarenden hebben twee jonkies, dat lijkt ons geen gekke opbrengst van deze zomer. Moeder neemt haar kinderen op vliegles en ze zullen binnenkort hun brevet wel krijgen. Pappa (ruim de grootste van het stel) glijdt door de lucht op enige afstand. Die is duidelijk met belangrijkere zaken bezig zoals hoe nu verder moet met de oorlog in Irak en of ACMilan of Inter dit weekend gaat winnen. Dat gefladder kost maar onnodig energie en waar is dat goed voor.
Roberto (onze buurman) is met zijn koeien op de biologische toer, want boeren is ook zoeken naar een gat in de markt. Traditioneel staan die beesten het hele jaar op stal en vreten hooi. Roberto heeft een hectare grasland afgezet en z’n koeien in de buitenlucht geplaatst. Om de overgang wat makkelijker te maken is er op een deel van de wei een berg stro uitgespreid en een ruif geplaatst met hooi. De dames (en een paar kalveren) snappen er geen bal van. Het groene spul dat uit de grond komt lusten ze niet. En van al die ruimte krijgen ze pleinvrees. Nee, ze zijn niet van het stro te branden. Ze schijten de boel onder op een paar vierkante meter. Ze eten alleen het hooi wat in de ruif zit. Over beroepsdeformatie gesproken. Gevolg is dat 96% van de afgepaalde weide ongebruikt blijft en de dames staan te wachten tot ze weer naar huis mogen.
Dan onze eigen natuur, de katten. Die zijn minder blij dat de steigers zijn verdwenen. Ze waren erg gewend dat je vanuit ieder raam een rondje om het huis kon lopen en deden dat graag. Nu is er vanuit die ramen een gapende afgrond zichtbaar en vooral Murphy is het hier niet mee eens. Al tijdens het afbreken heeft hij protest aangetekend en nog zit hij met regelmaat verongelijkt op de vensterbank zijn beperkte vrijheid te beklagen. Dat hij de voordeur uitlopend een landgoed tot zijn beschikking heeft, verandert niks aan zijn standpunt.
Veel inzendingen met tips en suggesties van u ontvangen hoe de jagers te verjagen. Veel suggesties zijn helaas niet voor publikatie geschikt en soms zelfs strafbaar. Ook de tip om Bep (onze geliefde tractor met scheppie) als gnoe te verkleden bleek zo’n stompzinnige imitatie dat geen jager daar van onder de indruk raakte. En al met al bleek de oplossing simpel. Bij mooi weer komen de jagers aanzetten in camouflage jacks en – bodywarmers en een raar petje sommigen met een veer. Er was er zelfs een met lieslaarzen aan, wat overdreven is want het enige stromende water komt hier uit de kraan, want de beek staat droog. Maar (!) vannacht heeft het geregend en vanochtend was het bewolkt, en in de wijde omtrek is er geen jager te zien en geen schot gehoord.
Tot slot in de categorie natuur de dochter van de fai da te is nu zo’n 8 maanden zwanger en tonnetjes rond. (nieuwe lezers kunnen lezen 24 juni voor een introductie van moeder en dochter faidate). Dochterlief, Marta, moet zich weliswaar vasthouden aan de rand van de toonbank om zich staande te houden, maar is nog volop actief in de winkel. We verwachten met haar in november een zoon. We hopen dat ze dan even gemist kan worden. In het kader van de wederzijdse inburgering (het moet wel van twee kanten komen) is er behoefte aan blauw/witte muisjes, beschuit is hier wel verkrijgbaar.
U denkt misschien waar blijft toch verdulleme het verslag over de vendemmia,? In de hele buurt zien we tractoren met aanhangwagens vol witte druiven rijden richting cantina sociale. Maar er wordt nog gewacht met het plukken van de rode druif, zodat ie meer suiker bevat voor een hoger alcoholpercentage. Misschien daarover meer volgende week.
